Takie mniej więcej pytanie padło niedawno w jednej z grup dla rodziców. Przyznacie, że fajne? Moim zdaniem bardzo, ogólnie lubię, gdy ludzie mają w sobie skłonność do refleksji. I dlatego chyba przykuło ono moją uwagę. Żebym nie była gołosłowna, oddaję głos autorce pytania: "Hej, czy możecie polecić techniki samoregulacji dla 6 letniego autystycznego chłopca? Mój synek mnie wczoraj zaskoczył, poprosiłam go by się uspokoił i mi powiedział, że nie wie jak. Pokazałam mu ćwiczenia oddechowe i pomogło, ale czuję się niesamowicie winna, że mi nie przyszło do głowy, że on może nie wiedzieć, jak się uspokoić" Ja oczywiście zgodnie ze swoim zwyczajem najpierw wspomniałam o zadbaniu o potrzeby sensoryczne , tzn. zwróceniu uwagi, żeby dziecku dostarczać tej stymulacji sensorycznej, której poszukuje i nie bombardować go tymi rodzajami, które działają na nie awersyjnie. Dlaczego to takie ważne w ogóle a w szczególności u dzieci autystycznych? Z dwóch powodów, o których poniżej. Po pierw...