Przejdź do głównej zawartości

Podcast i inne nagrania...

Dość dawno temu, gdy w tym samym punkcie mojej czasoprzestrzeni inspiracja spotkała się z wolnym czasem, zaczęłam tworzyć podcast. Podobno dość przyzwoity, więc podzielę się nim również z Tobą, chociaż powstały zaledwie dwa odcinki. Chwilowo zupełnie nie mam wolnego czasu, więc nie dokładam do niego kolejnych odcinków, aczkolwiek mam to nadal w planie... 

Podcast PsychoLoszka na Rubieży - Depresja.

Podcast PsychoLoszka na Rubieży - Perfekcjonizm.

Z innych rzeczy okołopsychologicznych, chcę Ci udostępnić link do paru kolejnych plików audio, tym razem w języku angielskim. Zanim to zrobię, na początek popełnię wyznanie (czyli self-disclosure). Otóż w szpitalu, w którym pracowałam do jesieni 2022 roku (czyli moim ostatnim miejscu pracy w NHS, przed rozpoczęciem studiów doktoranckich z psychologii na University of Nottingham - gdyby ktoś nie śledził, robię coś takiego: https://www.nottingham.ac.uk/psychology/people/karolina.kalisz), miałam pewną niepowtarzalną ksywkę. Mówiono o mnie "The Singing Psychologist". Nie bez powodu - faktycznie śpiewam, piszę teksty piosenek, czasem również komponuję muzykę i oczywiście, gdy okoliczności przyrody tego wymagają, potrafię wydobyć nieodrażające dla uszu dźwięki z instrumentów klawiszowych, gitary oraz fletu (choć komponowania oraz gry na instrumentach staram się unikać, głównie z braku czasu i cierpliwości - kolejność dowolna).  Moi pacjenci znali mnie jako osobę, która w wolnej chwili wpada na oddział z gitarą i muzykuje z nimi, jednocześnie budując relacje. Wraz z moimi pacjentami grzebałam w tekstach piosenek w poszukiwaniu nowych, istotnych znaczeń i środków ekspresji, których mogliby(śmy) użyć w życiu. Wspólnie z nimi tworzyłam również piosenki i równie bezczelnie wraz z nimi publicznie je wykonywałam (np. w ramach projektu z The Irene Taylor Trust).

No i w ramach własnego rozwoju osobistego i zawodowego, ściśle skorelowanego z osobami, z którymi pracowałam w okresie od 01/2020 do 09/2022, ich trudnościami, moimi trudnościami w zrozumieniu ich trudności oraz zrozumieniu własnych konfliktów wewnętrznych, a także psychoterapią psychoanalityczną, w której - jeszcze przed podjęciem psychoterapii szkoleniowej i szkolenia całościowego w tym samym nurcie - byłam od 11/2019 do 08/2022, napisała mi się cała kolekcja piosenek. Mówię "napisała mi się", ponieważ zdecydowanie nie była to celowa twórczość, bardziej "produkt przemiany materii emocjonalnej i psychicznej", próba znalezienia ujścia dla tego, na co w innym przypadku brakowałoby słów.  Piosenek tych jest 11 - dość symbolicznie, gdyż w Najmądrzejszej z Ksiąg (Biblii) liczba 12 oznacza doskonałość, a tu akurat, jak na złość, czegoś do doskonałości brakuje, za to liczbowo tylko odrobinkę... 

Jestem autorką wszystkich tekstów. Autorami muzyki są 

Tu (po kliknięciu w obrazek) znajdziesz broszurę z tekstami piosenek: 


A tutaj (również po kliknięciu w obrazek) całą kolekcję 11 nagranych utworów:


Życzę Ci refleksyjnego (za)słuchania. 

Daj mi znać, czy podobają Ci się odcinki podcastu oraz piosenki The Singing Psychologist. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Regulacja emocji u młodszych dzieci

  Takie mniej więcej pytanie padło niedawno w jednej z grup dla rodziców. Przyznacie, że fajne? Moim zdaniem bardzo, ogólnie lubię, gdy ludzie mają w sobie skłonność do refleksji. I dlatego chyba przykuło ono moją uwagę. Żebym nie była gołosłowna, oddaję głos autorce pytania: "Hej, czy możecie polecić techniki samoregulacji dla 6 letniego autystycznego chłopca? Mój synek mnie wczoraj zaskoczył, poprosiłam go by się uspokoił i mi powiedział, że nie wie jak. Pokazałam mu ćwiczenia oddechowe i pomogło, ale czuję się niesamowicie winna, że mi nie przyszło do głowy, że on może nie wiedzieć, jak się uspokoić" Ja oczywiście zgodnie ze swoim zwyczajem najpierw wspomniałam o zadbaniu o potrzeby sensoryczne , tzn. zwróceniu uwagi, żeby dziecku dostarczać tej stymulacji sensorycznej, której poszukuje i nie bombardować go tymi rodzajami, które działają na nie awersyjnie. Dlaczego to takie ważne w ogóle a w szczególności u dzieci autystycznych? Z dwóch powodów, o których poniżej. Po pierw...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

PDA (patologiczne unikanie wymagań)

To właściwie jest post psychoedukacyjny, który powstał poniekąd na życzenie, w następstwie  dyskusji o PDA jaka rozgorzała w grupie Autyzm w UK (po polsku) tutaj:  https://www.facebook.com/groups/autyzmwuk   . PDA (Pathological Demand Avoidance) to pewien profil/ rys osobowościowy w ramach spektrum autyzmu, czyli określenie opisujące osoby unikające codziennych wymagań przy użyciu do tego celu szeregu strategii „społecznych” w związku z doświadczanym wysokim poziomem lęku. W rozumieniu istniejących klasyfikacji chorób i zaburzeń (czy ICD-11 czy DSM-V), PDA nie jest odrębną jednostką nozologiczną (diagnostyczną), ale bardziej zespołem cech obecnych u niektórych osób z rozpoznaniem autyzmu. W związku z tym, niemożliwe jest otrzymanie 'diagnozy PDA', możliwe jest natomiast opisanie profilu PDA w raporcie diagnostycznym wystawianym w związku z rozpoznaniem autyzmu, lub w okresie późniejszym, gdy cechy takie zostaną dostrzeżone.  . Jak to wygląda? Osoby z 'rysem' PDA: uni...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Psycholog, psychoterapeuta, psychiatra - kto? co? jak? gdzie? kiedy?

Post ten jest pierwszym z serii postów przybliżających pracowników sektora zdrowia psychicznego. Pomysł powstał w związku z powszechnym w social mediach trendem - Twórca Wątku w grupie społecznościowej pisze o obniżeniu nastroju, lęku, braku motywacji itp. Zasadnicza większość porad brzmi "idź do jakiegoś psychologa".  W tym cyklu chcę Wam powiedzieć, dlaczego "jakiś psycholog" nie jest nigdy dobrą odpowiedzią na takie sytuacje i potrzeby - "porządny psycholog" w ogóle czasem jest, ale też nie zawsze. Są też inne zawody pomocowe zajmujące się zdrowiem psychicznym poza psychologami, m.in. psychoterapeuci i psychiatrzy. Chcę zatem napisać o zakresach obowiązków i kompetencjach poszczególnych grup. Dzięki temu łatwiej będzie Wam się zorientować, kogo Wam lub Waszym bliskim potrzeba. . Osobiście mieszkam, jak nazwa głosi, "na Rubieży", a konkretnie w UK, zatem pisząc o różnicach między zawodami pomocowymi, będę odnosić się do brytyjskiego państwowego...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej